За горами Армения!

КРИСТИК:

Я ТОЖЕ НЕ СМОТРЕЛА
Девочки, пытаюсь набрать арм. буквами , но комп не сохраяет,придется сюда выложить, потом переводить

Серо Ханзадян Մշնառա ձորի գաղտնիքը


***
Մշնառա ձորում հոնին ծաղկում է մարտին ու ծաղկած հոնի առաջին ճյուղն գյուղ է բերում Գիչունց Սումբաթը:

ջրից հեռու բուսաց ուռենու պես բարալիկ տղա է Սումբաթը, բայց ճկուն է , ինչպես ճապկի շիվը:Սև մազեր ունի նա,որոնց մանր խոպոպիկներն միշտ խաղում են

ճակատին ու ականջների վրա:Նա գլխարկ չի դնում և նրա դեմքն նման է արևի տակ շողացող պղնձաքարի:Աթրմա խաղալիս մեծերն անգամ չեն կարողանում նրա

պես թռչել:

Դեռ տների ստվերոտ պատերի տակ ձյուն է լինում , երբ Սումբաթն հոնի ծաղկած ճյուղն ուսին, հաջողակ որսկանի նման մտնում է գյուղ ու կանչում.

-Մշնառա ձորում հոնին ծաղկել է, հեյ !…

թեև տասնվեց տարեկան է նա, բայց նույնիսկ մեծերն ձորերի ու հանդերի մասին հաճախ նրան են հարցուփորձ անում:

-Սումբաթ, Պլհանի բաղերի առուներն բանալու օրե՞րն են:

-Հա՛,Պլհանի կապում թբխլին պռկոտել է, գարունը շուտ եկավ, էս տարի Պլհանի բաղերում խնձորը պակաս կլինի,-պատասխանում է նա:


Սումբաթը լավ է ճանաչում իրենց գյուղի բոլոր այգիներն ու հանդերը, գիտե, թե քանի տեսակ ծաղիկ է բուսնում ծմակոնքի սարալանջին,որ հենց գյուղի դիմացն է, ձորի

մյուս կողմում, և երբեմն գյուղից երևում էր այնտեղ պուք անող նապաստակը:Միայն Սումբաթին է հայտնի , թե ինչպիսի ջուր է բխում գյուղից շատ հեռու գտնվող

թնդոնի ձորախոռոչում, որտեղ արևի շողն չի հասնում, և որի մաթ այրերը մտնելիս օգոստոսին անգամ Սումբաթը սրթսրթում է պաղությունից:

-թնդոնի ձորը ծերից-ծեր լիքն է ձյունով,-բանջարանոցներն վարելու օրերին հայտնում է Սումբաթը,-բոստաններին մուղաիթ կացեք, մայիսին հեղեղ է լինելու:

Սումբաթը չէր սովորում. երեք տարի առաջ հեռացել էր դպրոցից և այլևս ոտք չէր դրել նրա բակը:Երբեմն նրա մայրը , ժամանակից շուտ ծերացած Աթագը,

որին գյուղում արդեն Աթագ աքիր էին ասում, մի փայտի կտոր կամ կոոռոնճ ավել ձեռքին ընկնում էր Սումբաթի հետևից, ու ողջ գյուղը լսում էր նրա

ճղճղոցը:

- Կանգնի, է, ա՛յ հանկարծակին գաս դու, մի կանգնի էս փետը վրադ փշրեմ, է, ինչի՞ չես դպրոց գնում: Ա՛յ ես քու բոյին խամ կտավ չափեմ, հա…

Սումբաթը թռչում էր բանջարանոցների ցանկապատի վրայով ու կորչում այգիների ձորում:Աթագ աքիրը անզորությունից լաց էր լնում, իսկ հարևան կանայք

աշխատում էին հանգստացնել նրան:


-Հլա կապը կտրած մոզի ա, մի օր ախոռին կկանգնի, ա՛ խեղճ քյամբախտ,ինչի՞ ես քեզ քրքրում:

Իսկ որսկան Անանիան գլուխը տարուբերելով ասում էր.

-Ցնդած է Գիչունց քյորփան, դրանից կտուրը մոխիր գցող չի դուրս գա:

...

НИМФА:

Крист спасибо!!!!Такие родные буковки.А может мы девочек так и читать научим?

...

-Eva-:

Приветик!!!

Я с радостью научусь читать на армянском!! А то, вроде армянка, а радного языка не заню

...

НИМФА:

Ева привет!А на армянском разговариваешь?

...

-Eva-:

Нимфа и тебе привет! Да конечно, а ты?

...

НИМФА:

Да.Я 7 лет как живу в России. Оканчивала армянскую школу и институт)))Но еще и пару лет в русскую ходила.А то что говоришь на нем,это отлично.Научится читать будет очень легко.

...

-Eva-:

Ты так думаешь?? Я же не на "ереванском" разговариваю

Для человека, который только 7 лет живет в России, ты очень грамотно на русском пишешь, молодец!! А акцент есть?

...

КРИСТИК:

ха-ха я в шоке!ДУМАЛА КАК МИНИМУМ 15 ЛЕТ ЖИВЕШЬ В РОССИИ.ТЫ МОЛОДЕЦ!! Я ЖИВУ ЗДЕСЬ С 97 ГОДА И ДО СИХ ПОР, ИНОГДА ТАКИЕ ОШИБКИ ДЕЛАЮ, АЖ СТЫДНО

...

НИМФА:

Девушки,спасибо.Я аж засмущалась .Но...Я родилась в Ереване в семье,где часто употреблялся русский.Бабушка с маминой стороны была русской,чаще всего мы с ней оставались и в итоге я и брат научились говорить на русском,а не на армянском(армянскому выучились общаясь со сверстниками ) .Мама у меня филолог русского языка.С 3 по 5 класс ходила в русскую школу,и могу сказать,что оба языка знаю на отлично.Когда говорю на русском,акцента вообще нет.Даже наши русские знакомые удивляются)))

Ереванский,не ереванский.Буковки все равно везде на территории Армении одинаково произносятся)))Хотя у каждого свой акцент)))

...

Olivka:

Девочки, мне стыдно признаться, но я не умею говорить на армянском Понимаю карабахский-армянский так же хорошо, как и русский, я даже не замечаю на каком языке со мной дома говорят - на русском или армянском, но вот говорить вообще не могу Мне нужно полчаса подумать, чтобы сформулировать предложение на армянском, да и произношу я как-то с акцентом. Вроде и слышу свой акцент, но не могу сказать правильно.. Все удивляются, но у нас с сестрой так. Дело в том, что когда мы приехали в Россию, то вообще по-русски говорить не могли, а мне через полгода в школу надо было, в первый класс и нам родители запрещали дома говорить на армянском, чтобы мы скорее научились говорить по-русски, чтобы дети в школе не дразнили. Вот с тех пор мы так и привыкли - на каком бы языке с нами не говорили, отвечаем только по-русски, и как-то постепенно разучились говорить сами. Все понимаем, но сказать не можем. Ужааасно стыдно, но вот не могу говорить..

...

КРИСТИК:

я немного перевела, но это будет любительский перевод.Хотя некоторые слова мне тоже незнакомы.например
պղնձաքարի
ճապկի
թբխլին պռկոտել

может у кого есть армяно-русский переводчик или словарь?

...

НИМФА:

пхиндз-это алюминий
кар-камень
Наверно алюминиевый камень?


А вот эти два слова узнаю на днях и скажу)))Или может Марина подскажет)))

...

КРИСТИК:

дааа. думаю нам лучше перевести вместе сообща. а это можно заменить на бронзу? так получится мягче и не будет резать глаз


вот моя версия перевода,можно поправки сделать или вовсе изменить

Тайна долины Мшнара


***
В долине Мшнара кизил цветет в марте и первую ветку цветущего дерева в деревню приносит Гичунц Сумбат.
На выросшую иву далеко от реки (воды) похож худощавый Сумбат, но гибкий, как веточка .Мелкие локоны черных волос играют всегда на лбу и на ушах .Он не носит шапку , а его лицо похож на блестящего под солнцем бронзового камня .Во время игры в "атрма" взрослые так не умеют прыгать, как он.
Ещё под тенистых стен домов снег лежит, когда Сумбат возвращается на плече с цветущей веткой кизиля , как удачливый охотник, входит в деревню и кричит:
-В долине Мшнара расцвел кизил. Эй!
Хотя ему только шестнадцать, но взрослые часто интересовались у него про долин и полей.
-Сумбат, водные каналы садов Пглани можно открыть или нет?
-Да,весна раньше пришла, в этом году в садах Пглани яблок будет мало,-отвечал он.

...

НИМФА:

Давай))

Перевод очень хороший.Изменять ничего не надо!Молодец!!!

...

КРИСТИК:

спасибо

Սումբաթը տուն է գալիս կեսգիշերին: Եթե գարուն է, դաշտերից նոր դուրս եկած խնջլող, ծնեբեկ կամ շուշան է բերում , իսկ եթե ամառ է, վերադառնում է իր գործած զամբյուղը լիքը մոշով:Ձմեռն անպայման մի շալակ ցախ է բերում այգիներից:
Գալիս է կեսգիշերին, զգույշ բարձրանում ժայռի վրա թառած իրենց տան փայտե սանդուղքով, շալակը ցած դնում ու մտնում տուն:
-Եկա՞ր, Սումբա՛թ ջան,-սենյակի մութ անկյունից ձայն է տալիս մայրը,- էսօր հետևիցդ քար շպրտեցի , կպա՞վ:
-Չէ,-չոր-չոր պատասխանում է Սումբաթն ու պառկում:
-Բուխարու մեջ ձավարով թանով կա, հլա տաք կլինի, վեր կաց լամպը վառի, կեր:
-Սոված չեմ:
Աթագ աքիրը հառաչում է, երկար լռում, հետո նորից խոսում մրսելուց խզխզացնող ձայնով.
-Ես քե մատաղ, Սումբա՛թ, խռովես ո՛չ. բա դպրոցի բանը ո՞նց կլինի:
-Գնալու՛ չեմ, -գոչում էր Սումբաթը,-մորթես էլ, գնալու չեմ:-Եվ շուլալվում է վերմակի մեջ:
Իսկ դպրոցից հեռանալու պատճառը տխուր է, շատ տխուր:

***
Սումբաթն ու Ոսկեղենը նստում էին միևնույն նստարանին: Որբ էր Ոսկեղենը, նրա հայրը սպանվել էր Կերչում, իսկ մայրը մարդու էր գնացել մի ուրիշ գյուղ:Սումբաթենց տնից հեռու, գյուղի մյուս ծայրին իր տատի հետ ապրում էր Ոսկեղենը: Նա դպրոց էր գալիս չթե շորը հագին, մազերը կապույտ թելով կապած:Աննկատելի մտնում էր դասարան ու թևը կոտրած լորիկի պես կուչ գալիս իր տեղը:Դասամիջոցներին նա դուրս չէր գալիս խաղալու, դասերին ձայն չէր հանում:Եթե երեխաները այս կամ այն առիթով խոսում էին իրենց մոր մասին, Ոսկեղենը հանկարծ փղձկում էր ու լաց լինում:
Դպռոց գնալու հենց առաջին օրը Սումբաթն իմացավ , որ Ոսկեղենի հայրն էլ իր հոր հետ սպանվել է կռվում, ու խղճաց նրան: Նրա մեջ մի խոր ցանկություն առաջացավ, ամեն ինչով օգնել գունատ ու վտիտ այդ աղջկան:Երբ Ոսկեղենն դժվարանում էր գրքում գտնել դասի տեղը , Սումբաթն իսկույն ցույց էր տալիս, օգնում տառերը գրելիս:
Մի օր էլ ուսուցչուհին Ոսկեղենին հանդիմանեց գունավոր մատիտ չունենալու համար:Ոսկեղենը լաց եղավ: Սումբաթն մռայլվեց. թևքով սրբեց սեղանին ընկած աղջկա արցունքները և իր մատիտը նվիրեց նրան:Դա մի մեծ ու հաստ մատիտ էր, որ մայրն էր ձվով գնել խանութից:Աղջիկը չուզեց վերցնել մատիտը, բայց Սումբաթը բոթեց նրա կողը.
-Բեր կա՛լ ու տզոցդ կտրի՛ր,- մեծավարի ասաց նա:
Տանը Սումբաթը մորը խաբեց, թե կորցրել է մատիտը:Աթագ աքիրը թոնթորաց, անիծեց նրան, բայց Սումբաթն ուրախ էր, որ Ոսկեղենն իր նվիրած մատիտով այդ օրը մի սիրուն ծաղիկ նկարեց ու ժպտաց:Դա աղջկա առաջին ժպիտն էր , որ տեսավ Սումբաթը:

...