Ona zjawia się jak ćma późnym latem
Gdy już poranki we mgle
Tak jakby chciała w nas
chować się przed światem
Ech kto wie...
Tak naprawdę na nią nikt nie ma czasu
Do domu już wracać się chce
Nie mogła z wiosną przyjść
Dotknąć nas od razu
Ech kto wie...
Nie w pore przebudzona
Gdy serce juz prawie śpi
Spóźniona i roztargniona miłość ostatnich dni
Pierwszy zimny powiew ją szybko studzi
Gdy kwitnie szron na szkle
Zapadła w długi sen
Czy się z niego zbudzi
Ech kto wie...
Ona zjawia się jak ćma późnym latem
Gdy już poranki we mgle
Tak jakby chciała w nas
Schować się przed światem
Ech kto wie...
Kto to wie...
Чехи создали песню «Oči barvy holubí», которую исполнил Карел Готт
http://www.youtube.com/watch?v=RY8-lXO5mz4
Oči barvy holubí, řasy černý,
vás nechal já s chutí lhát,
ten, kdo se pochlubí, že mu jsou ženy věrný,
nemůže je znát.
Slova chuti medový, srdce jásá,
jó znal je též jiný pán
a přesto, že to vím, musím říct je to krása
být obelhán.
Já končím tyhle řádky a dávám si inzerát,
že koupím skříň na pohádky a dál je sám budu psát.
Ústa barvy třešňový v době zrání
vás nechal já přísahat
tam v lese borovým, jó tam za svítání
a nechám příště rád.
Oči barvy holubí, řasy černý,
vás nechal já s chutí lhát,
ten, kdo se pochlubí, že mu jsou ženy věrný,
nemůže je znát.